Das Wohltemperierte Klavier tom I, BWV 846-869 (Dobrze nastrojony klawesyn, dokładne tłumaczenie –Właściwie temperowany instrument klawiszowy) – dwutomowy zbiór dwóch cykli po 24 preludia i fugi Johanna Sebastiana Bacha (BWV 846-893) na instrument klawiszowy, z których każda para kompozycji jest w innej tonacji w pochodzie chromatycznym, począwszy od C-dur. Obydwa tomy mają ten sam układ: na każdym dźwięku zbudowane są dwie kompozycje w tonacjach jednoimiennych, np. C-dur i c-moll.
Bach skomponował ten cykl, jak sam napisał, "na użytek młodzieży muzycznej chcącej się uczyć, a szczególnie dla tych, którzy już są zaawansowani w nauce". Słowo Klavier (w oryginale - Clavier) oznacza instrument klawiszowy (w epoce Bacha klawesyn, klawikord lub organy). Jednocześnie, poczynając od pierwszej połowy XIX w., zbiór ten wchodzi w repertuar wielu pianistów.
Pierwszy tom powstał w 1722 podczas pobytu Bacha w Köthen (Anhalt), następny zaś 20 lat później w Lipsku. Oba były rozpowszechnione jako manuskrypty aż do 1801 roku, kiedy wydano je drukiem.
