Johan Sebastian Bach - Inwencje Dwugłosowe BWV 772-786

Inwencje i sinfonie, BWV 772–801, znane także jako Inwencje dwugłosowe – zbiór 15 krótkich utworów na instrument klawiszowy, dwugłosowych kompozycji kontrapunktycznych mających znaczenie przede wszystkim pedagogiczne.

W epoce Bacha edukacja w zakresie wykonawstwa była równie istotna jak kształcenie kompozytorskie. Zbiór ten został przez kompozytora napisany dla jego 12-letniego syna Wilhelma Friedmanna w 1722 roku, gdy Bach pełnił funkcję kapelmistrza w Köthen (Anhalt). Tytułem wówczas nadanym było "Preambula i fantazje". W 1723 zbiór został ponownie przepisany ze zmianą kolejności utworów, wprowadzone zostały także innowacje, poszerzenia i poprawki. Wówczas także nadana została nazwa inwencje dla utworów dwugłosowych oraz sinfonie dla trzygłosowych. Tę późniejszą wersję uznaje się dziś za obowiązującą w wykonawstwie.